میخواستم بابت هر گناهی شمعی روشن کنمسوختنش را ببینم و جهنم را یاداور شوماما گناهانم انقدر زیاد بودند که ترسیدم ترسیدم دنیا را به اتش بکشم خدایـــــــــــــابابت هرشبی که بی شکر سر بر بالین گذاشتم بابت هر صبحی که بی سلام به تو اغاز کردمبابت لحظات شادی که به یادت نبودمبابت دردسرهایی که فقط به یاد تو افتادمبابت هر قفلی که در دست دیگری به دنبال کلیدش گشتمبابت هر دلی که شکستمبابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادمبابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر تو را دانستممنو ببخش خـــــــــــدا
